ارزیابی خوردگی حفره ای آلیاژ نانوساختار آلومینیم 5052 AAتولید شده به روش اتصال نوردی تجمعی(ARB) در محیط کلریدی

اتصال نوردی (ARB) تجمعی یکی از روش?های نوین شکل?دهی پلاستیک شدید است که در سال?های اخیر توسعه یافته و برای تولید ساختار?های نانوکریستالی فلزات مختلف استفاده می شود. در این مقاله، قبل از انجام فرایند فوق تا 5 مرحله، ابتدا ورق?های اولیه (As-received) از جنس آلیاژ آلومینیوم AA5052 تحت عملیات حرارتی آنیل کامل قرار گرفتند. رفتار خوردگی حفره?ای این آلیاژ در محلول کلریدسدیم 5/3 درصد وزنی قبل و بعد از فرایند اتصال نوردی تجمعی بررسی شد. پتانسیل مدار باز (OCP) الکترود?ها ثبت شد و آزمایش?های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و ولتامتری سیکلی انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهند که پتانسیل?های گسیختگی و غیرفعال شدن مجدد لایه اکسیدی (به ترتیب Ebd و Erp) نمونه?های آنیل?شده در مقایسه با نمونه?های اولیه، بسیار بالاتر بودند که مشخص می?کند مقاومت به خوردگی حفره?ای بر اثر عملیات حرارتی آنیل بهبود یافته است. از سوی دیگر، فرایند اتصال نوردی تجمعی اثر مخربی روی مقاومت به خوردگی حفره?ای نمونه?ها داشته و مقادیر Ebd و Erp پس از هر مرحله نورد، اندکی به سمت پتانسیل?های منفی?تر انتقال می?یابد. با وجود این، این مقادیر هنوز بالاتر از مقدار به دست آمده برای نمونه اولیه قبل از آنیل بودند. مشاهدات میکروسکپ نوری و میکروسکپ الکترونی روبشی (SEM) از سطح نمونه?ها پس از گذشت 3 هفته از آزمایش غوطه?وری در محیط خورنده، نتایج به دست آمده از آزمایش?های الکتروشیمیایی را تأیید کرد.